Gevangen in logica op dood spoor.

In Knuffelstaal dendert een locomotief door een dwangbuis. Meedogenloos sleurt hij een stalen wagon vol geknevelde passagiers achter zich aan. De uitgang van de wagon is dichtgemetseld met beton.

Het traject gaat van A naar B. C mag niet bestaan, dus is zij gevaarlijk en moet onbereikbaar blijven.

In de verstikkende ruimte wordt door vier vrouwen gestreden om zuurstof voor zichzelf. Maar gloort er niet altijd licht aan het einde van een tunnel? Of is dat een tussenstation naar een volgende omdat een dwangbuis nu eenmaal zekerheid biedt...

"Een spoorbaan op weg naar heldere levensruimte..."

"De schoonheid van haar onschuld is het onbedoelde gif..."

"Het verstand wint het van vergankelijke melancholie!"

"Het uitgangspunt dat chaos een vijand is."

Knuffelstaal is gesitueerd in een fictieve wachtkamer. De samenloop met herdenkingen van de Tweede Wereldoorlog berust op toeval maar mag als toepasselijk worden ervaren.

Idee/vormgeving/regie Gertjan Kleinmeijer

Spel Marcel Bulten, Mariëlle Evers, Winnie Jolink, Pieter-Jan Landsheer, Marianne Meijer, Géke Straatman
Kostuums Wilma Gremmer
Grime Wilma Gremmer, Cassandra Uni
Lichtadvies Keesjan Blei
Inspeciënten Peter Dijkstra, Koos-Jan Kleinmeijer
Geluid Huub van der Pluijm